Deze zalige gravelronde is te kort, rijd niet te snel 😊. Neem er je tijd voor. Geniet onderweg met volle teugen van de prachtige en zeer afwisselende landschappen, van highlights zoals de stuwdam en het meer van Bütgenbach, de Bieleyrots, de mooie site van Herzogenhügel, het prachtige uitzicht over het Perlenbachmeer, de narcissenweides in de lente, de Hoge Venen, het Schwarzbachmeertje, de Warchevallei, om maar te zwijgen van de vlammende kleurenpracht in de herfst en het klaterende water veroorzaakt door beverdammen.
Je rijdt door weiden en bossen, langs venen en meren, over bospaden, houtvesterswegen en turfgronden. Tijdens deze ronde ben jij deel van een stukje bijzonder natuurgebied. Kijk verder dan je wielen, laat je blik in de verte dwalen. Luister naar de geluiden die niet van je fiets komen. Brekende takjes. Beweging in het struikgewas. Hoe verlaten ze ook lijken, in deze bossen en velden ben je nooit alleen. Soms laten de andere bewoners zich zien of van zich horen. Dat zijn momenten om te koesteren.
Je ronde start met een passage over de opmerkelijke stuwdam van Bütgenbach. Vervolgens rijd je op het pad rond het meer. Hier zijn ook wandelaars. Fiets hier rustig en geniet gewoon met volle teugen van het mooie meer. Na vijf kilometer klim je naar de hoogten van Elsenborn. Boven kan een stevige wind staan. Het uitzicht is prachtig.
Het monument aan de rand van het militair domein herdenkt de gebeurtenissen ten tijde van WOII aan Elsenborn Ridge. De route voert je naar de bossen van Elsenborn. Dit deel van de route is rode zone en wordt soms afgesloten omwille van schietoefeningen. Wanneer deze schietoefeningen plaatsvinden, kan je nakijken op https://butgenbach.be/schiessuebungen-lager-elsenborn/.
Brede houtvesterswegen leiden je door de bossen en mooie valleien. In de Krokesbachvallei passeer je aan een mooie beverbiotoop. Als je een beetje later, ter hoogte van km 20.7 licht van de route afwijkt (heen en terug: 0.5 km) en een pad naar links neemt, kom je aan een highlight van Elsenborn – Bütgenbach: de Bieleyrots.
Vanaf hier wordt de Perlenbach, een kleine stroom, je gezel tot in Monschau. De Perlenbachvallei is gekend om haar narcissen. Heerlijk om hier in de lente te rijden. Kölschkier is een fijne rustplaats (met composttoilet!) . Hoe verleidelijk het ook is om je op een bank in het zonnetje te nestelen, vergeet niet dat je hier nog maar 25 km ver bent….
De paden zijn nog steeds breed. Het debiet van de Perlenbach neemt toe en mondt uit in het gelijknamige stuwmeer. Boven heb je een prachtig uitzicht op het meer. Trek tijd uit om in de relaxstoelen te genieten (weeral)! In de herfst lijkt deze omgeving in vuur en vlam te staan.
We naderen nu Monschau. De paden worden smaller, maar zijn nog steeds goed berijdbaar. Soms word je door grof grind stevig door elkaar geschud! Je steekt een brug over. Hier moet je even afstappen (3 brede trappen, straffe rijders zullen op de fiets blijven). Je doorkruist een camping en rijdt nu vlak naast de Perlenbach. De natuur is mooi. Het pad is smal. Toch is er geen enkele technische moeilijkheid. Je steekt de Perlenbach opnieuw over en opnieuw moet je afstappen om de fiets zes smalle treden naar beneden te dragen. Je rijdt nu naar de grote straat toe ter hoogte van Dreistegen/ Monschau. Kijk uit, steek de grote straat over naar het fietspad. 200 meter verder bevind je je reeds op de mooie Ruruferradweg. Je volgt nu gedurende 3 km de rivier de Roer! Je nadert Leykaul-Küchelscheid.
Na de abdij van Reichenstein wordt de route wat moeilijker: meer wortels en rotsen, maar deze oude Eifelweg is prachtig en heeft fantastische uitzichten, uitzichten die je niet hebt wanneer je op de RAVeL blijft (= alternatief).
Je doorkruist een Duitse enclave (Ruitzhof) en zo langzaamaan komen de Hoge Venen dichterbij. Eerst nog even langs het mooie Schwarzbachmeer, een eerste blik op de Hoge Venen met in de verte de toren van Botrange, een ommetje langs de prachtige Herzogenhügel, de voormalige steengroeve en de mooie, roest-roodkleurige Helle met hier en daar schuimtaartjes.
De 3 km lange klim naar het hoogplateau van de venen begint na het oversteken van de Miesbach. De natuur is prachtig. Rechts stroomt de Helle.
En dan: het Waalse Veen. Prachtig en vrij. Eenvoudig om rijden is het hier niet. De verende turfondergrond lijkt, als er genoeg water is, op een trampoline…Links ligt een parallelpad met harde gravelondergrond, dan mis je wel het zicht op de venen.
De route voert je nu naar het hoogste punt van België – Botrange 694 m.
De laatste 20 km brengen je naar Sourbrodt, Weywertz, Nidrum met hun prachtige natuurgebieden: Bosfagne met het “monument des aviateurs”, Rurhof, Weywertzer Heck, de Warchevallei.
Ook in de Warchevallei bloeien in de lente narcissen. Het pad langs de Warche is heel goed berijdbaar, op 1 stuk van 200 meter na: een wortel- en rotsrijke afdaling van een aantal meter, gevolgd door een fel klimmetje. Ga hier gewoon te voet. Het is een prachtig plekje. Het zou zonde zijn dit links te laten liggen en de straat te nemen.
Op 1 km van het centrum van Bütgenbach kan je je nog een laatste keer laven aan de vrijheid van een weids uitzicht. Dan is het onherroepelijk gedaan. Je bent terug in de beschaafde wereld…waar terrasjes en restaurantjes welgekomen zijn om na te genieten van dit mooie avontuur!